Εκφυλιστική δισκική νόσος: Εμφανίζεται όταν ο δίσκος εξασθενεί και οι σπόνδυλοι δεν κινούνται φυσιολογικά, με αποτέλεσμα οι ρίζες να συμπιέζονται.
Σπονδυλική στένωση: Όταν οι σπόνδυλοι εκφυλίζονται, μπορεί να δημιουργηθούν οστεόφυτα, προκαλώντας μυελοπάθεια και ριζοπάθεια.
Όλος ο δίσκος αφαιρείται και αντικαθίσταται συνήθως από ένα αυτόλογο μόσχευμα. Οι σπόνδυλοι σταθεροποιούνται με μία μεταλλική πλάκα. Απώτερος σκοπός είναι να αφαιρεθούν τα οστεόφυτα που πιέζουν τα νεύρα και να ακινητοποιηθεί το μεσοσπονδύλιο διάστημα για να ελαττωθεί ο πόνος.
Η αρθροπλαστική δίσκου γίνεται με πρόσθια προσπέλαση στην αυχενική μοίρα και μία μικρή τομή στον λαιμό και προσπέλαση μεταξύ των μυών και των ευγενών δομών της τραχείας και του οισοφάγου. Αξίζει να σημειωθεί ότι επειδή δεν τραυματίζεται ούτε «κόβεται» κάποιος μυς, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι πραγματικά ελάχιστος. Ο δίσκος αφαιρείται, τα οστεόφυτα καθαρίζονται και γίνεται η προετοιμασία για την εμφύτευση. Ο ασθενής επιστρέφει σε 1 ημέρα σπίτι του, όπως και στην περιπτωση της σπονδυλοδεσίας.
Πραγματοποιείται μόνο μία τομή στην πίσω επιφάνεια του αυχένα και προσπέλαση υπό ακτινολογική καθοδήγηση στο επίπεδο της τρηματικής στένωσης. Η κινητοποίηση του ασθενούς γίνεται την ίδια ημέρα.
Περίπτωση 1
Αντικατάσταση δυο δίσκων(Α5/6 και Α6/7) σε νεαρή ασθενή με εξαιρετική ακτινολογική εικόνα και άριστο κλινικό αποτέλεσμα (πλήρης ύφεση των συμπτωμάτων και αποκατάσταση του εύρους κίνησης του αυχένα).
Περίπτωση 2
Ελάχιστα επεμβατική (MIS) πρόσθια Δισκεκτομή και σπονδυλοδεσία (ACDF) Α5/6 με πλήρη και άμεση ύφεση των συμπτωμάτων.
Ασθενής με υπολειπόμενη στένωση και non-fusion μετά από ACDF στις οποίες υποβλήθηκε αλλαχού. Αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με οπίσθια σπονδυλοδεσία Α5-Θ1 και οπίσθιες τρηματεκτομές.