Σπονδυλική Στένωση

Στην σπονδυλική στένωση συμβαίνει στένωση του σωλήνα της αυχενικής, θωρακικής (σπανιότερα) και οσφυϊκής μοίρας με ταυτόχρονη πίεση του νωτιαίου μυελού ή/και των νεύρων. Η στένωση σπονδύλων αποτελεί συνέπεια της εκφύλισης της σπονδυλικής στήλης. Οι ασθενείς συνήθως στα αρχικά στάδια της νόσου δεν εμφανίζουν συμπτώματα και αν κάτι τους κινητοποιήσει αυτό θα είναι η πίεση των νεύρων από κάποιον τραυματισμό.

Τα συμπτώματα της στένωσης σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι:

• Πόνος, αίσθημα βάρους και αδυναμία στα πόδια που χειροτερεύουν στο περπάτημα και ανακουφίζονται στην καθιστή θέση
• Πόνος στην μέση που βελτιώνεται με το σκύψιμο
• Μυρμήγκιασμα και αίσθηση καψίματος στα κάτω άκρα
• Σπανιότατα οι ασθενείς έχουν διαταραχές κατά την ούρηση ή την κένωση

Κατά την φυσική εξέταση οι ασθενείς μπορεί να εμφανίζουν αδυναμία και ελάττωση της αισθητικότητας που είναι ισχυρή ένδειξη ότι κάτι συμβαίνει. Η μαγνητική μπορεί να δείξει την έκταση της βλάβης.

Πολλές μορφές στένωσης σπονδυλικής στήλης μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιφλεγμονώδη. Σε οξύ πόνο ίσως ληφθεί κορτιζόνη. Ωστόσο ο περιορισμός της κινητικότητας και εν τέλει των δραστηριοτήτων του ανθρώπου επιβάλλει συχνά την χειρουργική αντιμετώπιση.

Όταν εξαντλείται η συντηρητική αγωγή, τότε ακολουθεί η χειρουργική θεραπεία, στόχος της οποίας είναι η αποσυμπίεση των πιεζόμενων νεύρων. Το πώς επιτυγχάνεται αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η τεχνική και η μέθοδος που εφαρμόζει ο κάθε χειρουργός, η χειρουργική δεινότητα και η ικανότητά του να μπορεί να αποσυμπιέζει περιοχές μέσα από μικρές οπές κι όχι μεγάλες τομές.

Η κλασική πεταλεκτομή, αποτελεί μια παρωχημένη επέμβαση, κατά την οποία αφαιρούνται όλα τα οπίσθια στοιχεία του σπονδύλου προκειμένου να δοθεί χώρος στα νεύρα μετατρέποντας το σωλήνα σε αυλό.

Πιο σύγχρονες μέθοδοι κινούνται στην ίδια λογική, εστιάζοντας όμως ακριβώς εκεί που ασκείται η πίεση, χωρίς να αφαιρούνται εκείνα τα στοιχεία που δεν πιέζουν αλλά συμβάλουν στη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Η προσέγγιση αυτή έχει μικρότερο χειρουργικό τραύμα σε σύγκριση με την κλασική πεταλεκτομή.

Η μικροαποσυμπίεση είναι μια χειρουργική προσέγγιση που αφήνει ακόμα μικρότερο τραύμα. Με αυτήν την τεχνική, η αποσυμπίεση επιτυγχάνεται μέσω μιας χειρουργικής οπής –κι όχι τομής– με τη χρήση μικροσκοπίου, μόνο από τη μια μεριά του σπονδύλου, ακόμα κι αν η στένωση έχει εκδηλωθεί από δυο μεριές.

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν υπάρχει μια επέμβαση που να θεωρείται η καλύτερη για όλους τους ασθενείς. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών έχει σοβαρά οφέλη από τη γρήγορη αποκατάσταση και μικρή νοσηλεία, μιας μόνο ημέρας, που επιτρέπει η μέθοδος της μικροαποσυμπίεσης, η οποία έχει το ίδιο καλά ή και καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με τις πιο παραδοσιακές χειρουργικές προσεγγίσεις.

Ο Δρ. Σταραντζής έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στη μέθοδο της μικροαποσυμπίεσης έχοντας χειρουργήσει εκατοντάδες περιστατικά στο εξωτερικό.

Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση της σπονδυλικής στένωσης γίνονται με γενική νάρκωση.

Η επέμβαση μικροαποσυμπίεσης απαιτεί μόλις μια ημέρα νοσηλείας, σε αντίθεση με την κλασική μέθοδο, η οποία προβλέπει την παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο για τέσσερις ημέρες.

Αυτό εξαρτάται από το είδος της δουλειάς. Η επιστροφή σε χειρωνακτική εργασία γίνεται μετά από την πάροδο έξι εβδομάδων. Αν η εργασία αφορά σε δουλειά γραφείου τότε η επιστροφή γίνεται μετά από δυο εβδομάδες.

Όπως και στην περίπτωση της χειρωνακτικής εργασίας, η επιστροφή σε αθλητικές δραστηριότητες και γυμναστική ή άρση βαρών γίνεται σε έξι εβδομάδες.

Εφόσον εφαρμόζεται με τις σωστές ενδείξεις στους σωστούς ασθενείς τα ποσοστά επιτυχίας είναι πάνω από 90-95%.

Η χειρουργική αποκατάσταση της σπονδυλικής στένωσης είναι γενικά είναι μια πολύ ασφαλής επέμβαση, από τις ασφαλέστερες επεμβάσεις της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, υπάρχει μια ελάχιστη στατιστική πιθανότητα επιπλοκών από το χειρουργείο.

Η σοβαρότερη επιπλοκή, όλων, είναι η μερική νευρολογική βλάβη, η οποία ωστόσο συμβαίνει σε ποσοστό πολύ μικρότερο από το 1% των περιπτώσεων.

Μια άλλη επιπλοκή, όπως σε όλα τα χειρουργεία, είναι ο κίνδυνος μιας λοίμωξης, έναντι του οποίου λαμβάνεται προληπτικά αντιβίωση.

Σπάνια, η διαρροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην επούλωση του τραύματος, όμως δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της επέμβασης και δε δημιουργεί προβλήματα σε μακροχρόνιο ορίζοντα.

Υπάρχει η πιθανότητα επανεμφάνισης των συμπτωμάτων λόγω εκ νέου εκδήλωσης της νόσου, αυτή τη φορά σε άλλο σημείο της σπονδυλικής στήλης. Εφόσον, όμως, η αποσυμπίεση της στένωσης έχει γίνει σωστά είναι εξαιρετικά σπάνιο να επανέλθει η στένωση στο ίδιο σημείο.

Η θεραπεία αποσυμπίεσης, μιμούμενη την χειροπρακτική, μπορεί να αποφορτίσει αποτελεσματικά τον ασθενή από τον πόνο. Πρόκειται για μία σύγχρονη και ανώδυνη συντηρητική θεραπεία που αντιμετωπίζει πλήθος σπονδυλικών προβλημάτων (σπονδυλική στένωση, οσφυαλγία, αυχενικό σύνδρομο). Θεωρείται επιτυχημένη αφού καταφέρνει να αποφορτίζει τον δίσκο, να ανακουφίζει πιέσεις του νεύρου, να μειώσει τον μυϊκό σπασμό και την φλεγμονή.

Όταν ο ασθενής υποφέρει από οσφυαλγία ή σπονδυλική στένωση και ενώ έχει εφαρμοστεί συντηρητική αγωγή και φυσικοθεραπεία, εξακολουθεί να υπάρχει πόνος 1-2 μήνες μέρα, τότε ο ασθενής είναι κατάλληλος υποψήφιος για την ενδοσκοπική αποσυμπίεση.

Με αυτή την τεχνική δύναται να αφαιρεθεί δισκικό υλικό, ώστε να μειωθεί η πίεση από τα νεύρα και κατ’ επέκταση να μειωθεί ο πόνος του ασθενούς. Η επέμβαση γίνεται σε περιβάλλον χειρουργείου υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο. Η αναισθησία που χορηγείται είναι τοπική και βασικό πλεονέκτημα είναι ότι ο ασθενής απλά νιώθει ένα τσίμπημα στην μέση.

Η οσφυϊκή σπονδυλοδεσία είναι μία χειρουργική επέμβαση που αντιμετωπίζει οποιαδήποτε αστάθεια παρουσιάζεται στου σπονδύλους (π.χ. σπονδυλόλυση, σπονδυλική στένωση). Διενεργείται από εξειδικευμένο ορθοπεδικό, ο οποίος τοποθετεί ράβδους και βίδες από ειδικό μέταλλο, όπως είναι το τιτάνιο. Πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορεί εύκολα να συνδυαστεί με άλλες επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης.

Απώτερος στόχος είναι να σταθεροποιηθεί η σπονδυλική στήλη και να ελαχιστοποιηθεί το νευρολογικό έλλειμμα που ίσως υπάρχει.

Πρόκειται για μία τεχνική ελάχιστα επεμβατική στην οποία η σπονδυλική στήλη χειρουργείται από τη μία πλευρά, χωρίς την ανάγκη προσπέλασης, ώστε να «ανοιχτεί» η σπονδυλική στήλη. Το αποτέλεσμα είναι λιγότερες καταστροφές στα οστά και στους μύες της περιοχής, μικρότερος χρόνος νοσηλείας και τάχιστη αποκατάσταση.

Πρωταρχικός σκοπός της επέμβασης είναι η διόρθωση του κυρτώματος και η εκ νέου εδραίωσή του με ειδικά υλικά, στην βέλτιστη θέση. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση ράβδων που δένονται με τη βοήθεια αγκίστρων και βιδών. Παράλληλα, χρησιμοποιείται και οστικό μόσχευμα.

Η επέμβαση γίνεται, με πρόσθια ή οπίσθια προσπέλαση, ανάλογα με τη φύση της σκολίωσης ή της σπονδυλικής στένωσης. Συγκεκριμένα η οπίσθια προσπέλαση χρησιμοποιείται σε θωρακικές ή διπλές σκολιώσεις, ενώ η πρόσθια προτιμάται για οσφυϊκές ή θωρακοοσφυϊκές σκολιώσεις.

Συνδυαστική επέμβαση που μπορεί να προσφέρει αναρίθμητα οφέλη στην σπονδυλική στένωση, αρκεί ο ασθενής να είναι κατάλληλος υποψήφιος.

Όταν η βλάβη στο σώμα του ασθενούς είναι τέτοια που δεν μπορεί να διορθωθεί αλλιώς και ταυτόχρονα ο νωτιαίος μυελός πιέζεται πρέπει ο γιατρός να επέμβει δραστικά, διενεργώντας σωματεκτομή. Μπορεί να είναι επέμβαση εκλογής τόσο την σπονδυλική στένωση όσο και στην αυχενική μυελοπάθεια. Γίνεται με γενική αναισθησία. Θεωρείται μία δύσκολη και απαιτητική επέμβαση, που όμως μπορεί να σώσει το άτομο από αναπηρία.

Η πεταλοπλαστική αποτελεί μία ελάχιστα επεμβατική τεχνική, η οποία αντιμετωπίζει επιτυχώς την σπονδυλική στένωση της αυχενικής μοίρας και την αυχενική μυελοπάθεια.

Δεν προκαλεί κάκωση στους υγιείς ιστούς, προσφέρει αποσυμφόρηση του νωτιαίου μυελού και ταυτόχρονα επιτρέπει την άμεση κινητοποίηση του ασθενούς.