Επιλέγεται συνήθως σε περιπτώσεις σπονδυλική στένωσης, σπονδυλόλυσης – σπονδυλολίσθησης, σπονδυλαρθρίτιδας – σπονδυλίτιδας, σκολίωσης, αυχενικής μυελοπάθειας, μεταστάσεων σπονδυλικής στήλης. Οι παραπάνω παθήσεις δημιουργούν παραμορφώσεις και αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, κατάγματα, εκφυλίσεις σπονδύλων και απαιτούν οπωσδήποτε χειρουργική αντιμετώπιση.
Με αυτήν την επέμβαση όλος ο δίσκος αφαιρείται και γίνεται η αντικατάστασή του συνήθως από ένα κομμάτι οστού (αυτόλογο μόσχευμα) του ασθενούς. Ο σκοπός του χειρουργείου είναι αφενός η αφαίρεση του δίσκου και των οστεόφυτων που ασκούν πίεση στα νεύρα και τον νωτιαίο μυελό και αφετέρου η ακινητοποίηση του μεσοσπονδύλιου διαστήματος ώστε να μειωθεί ο πόνος.
Η ανοιχτή σπονδυλοδεσία πραγματοποιείται όταν πρέπει να διορθωθεί μια μεγάλη παραμόρφωση της ΣΣ και πλέον η χρήση της έχει περιοριστεί αφού έχουν προκύψει νέα διαδερμικά (χωρίς μεγάλες τομές) συστήματα για όλες τις υπόλοιπες παθήσεις. Με αυτά έχουμε πολύ ταχύτερους χρόνους αποκατάστασης λόγω της ελάχιστης βλάβης στους ιστούς. Υπάρχουν βεβαίως περιπτώσεις που η ανοικτή μέθοδος θα εξασφαλίσει καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, οπότε και προτιμάται.
β. το βαθμό της διόρθωσης που χρειάζεται σε περίπτωση που συνυπάρχει κάποια παραμόρφωση
γ. το κόστος
δ. τη διαθεσιμότητα του βοηθητικού εξοπλισμού και των ειδικών υλικών
Για παράδειγμα στην αυχενική μοίρα μπορεί να προκύψει κάποιος τραυματισμός της αυχενικής νευρικής ρίζας ή μία κάκωση του οισοφάγου. Στην οσφυϊκή μοίρα μπορεί να προκύψει τραυματισμός μιας οσφυϊκής νευρικής ρίζας.
Η μόλυνση παραμένει μια από τις συχνότερες επιπλοκές παρόλο που η συχνότητά της έχει πέσει δραματικά με την χρήση αντιβιοτικών (περίπου 1%). Είναι ωστόσο μια θεραπεύσιμη επιπλοκή αφού τις περισσότερες φορές ανταποκρίνεται στην χορήγηση αντιβιοτικών.
Η χειρουργική τομή ελέγχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα τις 2 πρώτες εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Η πρώτη εξέταση γίνεται 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά. Ακολούθως, στους 3, 6, 12 και 24 μήνες.
Η κινητοποίηση του ασθενή γίνεται άμεσα μετά το χειρουργείο. Η διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο εξαρτάται από την έκταση της σπονδυλοδεσίας και την μέθοδο που επιλέχθηκε. Κυμαίνεται από 2 έως 7 ημέρες συνήθως.
Συνιστάται η αποφυγή άρσης βάρους, κάμψης και στροφικών κινήσεων της μέσης για τουλάχιστον 6 εβδομάδες. Κατόπιν ξεκινά ήπια άσκηση και μυϊκή ενδυνάμωση (κολύμπι-ελαφρύ τρέξιμο σε διάδρομο). Μετά το τρίμηνο αρχίζει η σταδιακή επανένταξη σε πλήρες πρόγραμμα φυσικών δραστηριοτήτων και συνήθως μετά το έτος δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός (ακόμα και για αθλήματα επαφής).
Συντριπτικό κάταγμα Α5 με παρεκτόπιση οστικών τεμαχίων και πίεση του Νωτιαίου Μυελού. Ο ασθενής διακομίσθηκε με νευρολογική βλάβη (μερική παράλυση –ASIA D). Η αξονική ανέδειξε διατμητικό κάταγμα Α6 επίσης.
Πραγματοποιήθηκε πρόσθια σωματεκτομή Α5 και Α6 και κατόπιν ενισχύθηκε με οπίσθια σπονδυλοδεσία Α4-Θ1 στον ίδιο χρόνο. Πλήρης ανάνηψη της νευρολογικής βλάβης μετεγχειρητικά (ASIA E).
Σωματεκτομή Α6 και πρόσθια σπονδυλοδεσία για αποκατάσταση βαριάς μυελοπάθειας. Την απεικονιστική αποκατάσταση της πίεσης στον νωτιαίο μυελό ακολούθησε θεαματική κλινική βελτίωση.
ACDF 2 επιπέδων σε νεαρό ασθενή 18 ετών που υπέστη σοβαρή κάκωση μετά από πτώση από αγωνιστική μηχανή (ετερόπλευρο κάταγμα/εξάρθρημα facet με ρήξεις των δίσκων Α5/6 και Α6/7). Πλήρης ανατομική αποκατάσταση της βλάβης.
Ιδιαίτερα απαιτητική σπονδυλοδεσία Α1-Α4 σε νεαρή ασθενή 27 ετών με κάταγμα εξάρθρημα Α2 (hangman’s) και ετερόπλευρο κάταγμα εξάρθρημα Α3/4 με ρήξη του ινώδους δακτυλίου και των 2 δίσκων. Η ασθενής παρέμεινε νευρολογικά άθικτη.
Ασθενής 25 ετών με εκρηκτικό κάταγμα Ο2 και παραπάρεση (ASIA C) που υποβλήθηκε Σπονδυλοδεσία 360 μοιρών (Πρόσθια σωματεκτομή με εκπτυσσόμενο κλωβό και οπίσθια σπονδυλοδεσία με διαυχενικούς κοχλίες). Πλήρης ανάνηψη της νευρολογικής βλάβης (ASIA E), άμεσα μετεγχειρητικά.
Κάταγμα εξάρθρημα Θ10-Θ11 με παραπληγία.
Οπίσθια σπονδυλοδεσία με ανάταξη του κατάγματος- διεγχειρητικές εικόνες πριν και μετά την ανάταξη.