Μεταστάσεις Σπονδυλικής Στήλης

Η εμφάνιση μεταστάσεων στην σπονδυλική στήλη (μπορεί να το βρούμε σαν όρο και μετάσταση στην μέση) είναι αρκετά συχνή σε ασθενείς που ήδη έχουν προσληφθεί από καρκίνο σε κάποιο άλλο όργανο του σώματος. Η σπονδυλική στήλη είναι η τρίτη πιο κοινή «θέση» για τα καρκινικά κύτταρα που μεθίστανται μετά τον πνεύμονα και το ήπαρ.

Οι πιο συχνοί καρκίνοι που δίνουν μεταστάσεις στη σπονδυλική στήλη είναι των πνευμόνων, του μαστού, του γαστρεντερικού, του προστάτη, των νεφρών κ.α.

Όταν ένας καρκίνος της σπονδυλικής στήλης έχει εμφανιστεί από μετάσταση συνήθως υπάρχει συμπτωματολογία, η οποία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Σε αυτούς τους παράγοντες εντάσσονται η ακριβής εντόπιση, η ταχύτητα ανάπτυξης, η πίεση του νωτιαίου μυελού αλλά και προβλήματα σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης που μπορεί να εμφανιστούν.

Ανάμεσα στα συμπτώματα δεσπόζει ο πόνος, ο οποίος δεν βελτιώνεται ούτε με την κατάκλιση. Η ένταση του πόνου είναι τέτοια ώστε δεν αφήνει τους ασθενείς να σηκωθούν από το κρεβάτι και να δραστηριοποιηθούν. Η αδυναμία, τα μουδιάσματα αλλά και η δυσχέρεια στην βάδιση είναι συνήθη συμπτώματα και μερικές φορές εμφανίζονται απότομα (παράλυση).

Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων με μερική αφαίρεση του όγκου.

Επειδή πάντα υπάρχει αστάθεια στους σπονδύλους και κινδυνεύει τη ακεραιότητα του νωτιαίου μυελού εξαιτίας του, επιλέγεται σπονδυλοδεσία. Αν το προσδόκιμο επιβίωσης δεν είναι μεγάλο και το βασικό πρόβλημα είναι ο πόνος στην μέση (χωρίς πάρεση/παράλυση), τότε επιλέγεται η μέθοδος της κυφοπλαστικής για άμεση ανακούφιση από τον πόνο.

Αν ο ασθενής με μεταστατική πίεση του μυελού στον αυχένα παρουσιάζει συμπτώματα μυελοπάθεια ή αστάθειας, τότε το χειρουργείο είναι μονόδρομος. Η πρόσθια σπονδυλοδεσία αυχένα είναι μία συχνή επέμβαση στην περίπτωση όγκων σπονδυλικής στήλης.

Όλος ο ογκος και τμήμα του/των σπονδύλων αφαιρείται και αντικαθίσταται συνήθως από ένα κλωβό. Οι σπόνδυλοι σταθεροποιούνται με μία μεταλλική πλάκα. Η επέμβαση ονομάζεται σωματεκτομή και κάποιες φορές ίσως χρειαστεί και στήριξη από πίσω με οπίσθια σπονδυλοδεσία. Η τελευταία συστήνεται πάντα όταν η σωματεκτομή είναι εκτεταμένη και ταυτόχρονα το προσδόκιμο επιβίωσης είναι σχετικά μεγάλο.

Η σπονδυλοπλαστική είναι μία μέθοδος που με την έγχυση ακρυλικού τσιμέντου σταθεροποιείται το κάταγμα που έχει δημιουργηθεί. Η κυφοπλαστική είναι ακριβώς η ίδια μέθοδος με κάποια επιπρόσθετα στοιχεία.

Οι κυριότερες ενδείξεις για την επιλογή των μεθόδων αυτών είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα, η μεταστατική νόσος, το πολλαπλούν μυέλωμα και ο αιμαγγείωμα.

Με αυτή την τεχνική επιτυγχάνεται η σπονδυλοδεσία με μικρότερες τομές/οπές πάνω από κάθε σπόνδυλο. Η επέμβαση γίνεται χωρίς να δημιουργείται ιατρογενώς κάκωση στους παρασπονδύλιους μυς. Ο συνολικός χρόνος επέμβασης δεν υπερβαίνει τις δύο ώρες και η νοσηλεία δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερη της 1 ημέρας.

Εκτός από τις παραπάνω τεχνικές, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να εκτεθεί σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία. Η χημειοθεραπεία στοχεύει στον έλεγχο της νόσου από την πηγή της (πρωτοπαθής εστία). Η ακτινοβολία από την άλλη εμποδίζει τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιάζονται τοπικά –εκεί δηλαδή που έχει συμβεί η μετάσταση.