Συμπιεστικά κατάγματα
Συμπιεστικά Κατάγματα Σπονδύλων Θωρακικής & Οσφυϊκής Μοίρας
Τι είναι
Τα συμπιεστικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον γενικό πληθυσμό και οφείλονται κυρίως στην οστεοπόρωση. Σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνεται η ακριβής διάγνωση, αποδίδοντας τα συμπτώματα στο προχωρημένο της ηλικίας ή στην σπονδυλαρθρίτιδα. Λόγω οστεοπόρωσης είναι πιο συχνά στις γυναίκες. Αυξημένος είναι ο κίνδυνος μετά την εμμηνόπαυση, στην ηλικία των 50 ετών περίπου.
Τα κατάγματα που προέρχονται από την οστεοπόρωση συνήθως είναι συμπιεστικά κατάγματα, που σημαίνει ότι ο κάθε σπόνδυλος χάνει περίπου το 20% του ύψους του στο πρόσθιο τμήμα του, αποκτώντας σφηνοειδή μορφή.
Αυτά τα κατάγματα είναι συχνότερα στους θωρακικούς σπονδύλους, αλλά υπάρχει περίπτωση να εμφανιστούν και στην οσφυϊκή μοίρα. Αν εμφανιστούν στην οσφυϊκή μοίρα είναι πιθανότερο να προέρχονται από ατυχήματα ή πτώσεις.
Συμπιεστικά Κατάγματα
Συμπτώματα
Πρώτο σύμπτωμα είναι ο ξαφνικός πόνος με μεγάλη ένταση που χειροτερεύει με οποιαδήποτε κίνηση και εντοπίζεται στην μέση γραμμή της σπονδυλικής στήλης. Σε κάποιες περιπτώσεις αντανακλάται και σε άλλα μέρη του κορμού, γύρω από το ύψος πάντα του κατάγματος.
Αν η διάγνωση καθυστερήσει τότε ο πόνος σιγά σιγά γίνεται πιο υποφερτός και μεταπίπτει σε χρόνιο, εμφανίζοντας παραμορφωμένη σπονδυλική στήλη, απώλεια ύψους και μυϊκής μάζας αλλά και πίεση των ενδοκοιλιακών οργάνων. Αποτέλεσμα αυτών είναι η εμφάνιση κύφωσης.
Συμπιεστικά Κατάγματα
Διάγνωση
Η διάγνωση βασίζεται στην λήψη ιστορικού, στην κλινική εξέταση και τον ακτινολογικό έλεγχο.
Τα περισσότερα κατάγματα των οστών αποκαλύπτονται με την απλή ακτινογραφία και μάλιστα με λεπτομέρειες του βαθμού απώλειας του ύψους του σπονδύλου και την περαιτέρω παραμόρφωσή του στην όρθια στάση.
Συνήθως ακολουθεί μαγνητική τομογραφία, η οποία φανερώνει την ύπαρξη ή όχι οστικού οιδήματος, διευκρινίζοντας πόσο παλιό είναι το κάταγμα και αν υπάρχει πίεση στον νωτιαίο μυελό από την παραμόρφωση που δημιουργεί.
Συμπιεστικά Κατάγματα
Θεραπεία
Η θεραπεία ξεκινάει με την συντηρητική αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την λήψη απλών αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Για την κινητοποίηση του ασθενούς απαιτείται η χρήση ειδικής ζώνης/κηδεμόνα. Αν ο πόνος επιμένει πάνω από ενάμιση μήνα, ή αν υπάρχει περίπτωση να παραμορφωθεί η σπονδυλική στήλη τότε ίσως η χειρουργική παρέμβαση να είναι η καλύτερη επιλογή.
Η τεχνική που θα επιλέξει ο γιατρός εξατομικεύεται με την κάθε περίπτωση ασθενούς ξεχωριστά. Μπορεί να είναι κλασική ανοιχτή μέθοδος (σπάνια) ή (συχνότερα) ελάχιστα επεμβατική.
Σπονδυλοπλαστική – Κυφοπλαστική
Η σπονδυλοπλαστική είναι μία μέθοδος που με την έγχυση ακρυλικού τσιμέντου σταθεροποιείται το κάταγμα που έχει δημιουργηθεί. Η κυφοπλαστική είναι ακριβώς η ίδια μέθοδος με κάποια επιπρόσθετα στοιχεία. Συγκεκριμένα, πριν από την έγχυση του τσιμέντου εισάγεται ένα ειδικό μπαλόνι μέσα στο κάταγμα το οποίο φουσκώνεται και ανασηκώνει την οροφή του σπονδύλου σχηματίζοντας ταυτόχρονα μια κοιλότητα η οποία κατόπιν γεμίζει με το ειδικό τσιμέντο.
Οι κυριότερες ενδείξεις για την επιλογή των μεθόδων αυτών είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα, η μεταστατική νόσος, το πολλαπλούν μυέλωμα και ο αιμαγγείωμα.
Οπίσθια διαδερμική σταθεροποίηση καταγμάτων
Σκοπός της επέμβασης είναι να σταθεροποιηθεί το κάταγμα με οπίσθια ελάχιστα επεμβατική προσπέλαση, ώστε να αρχίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η κινητοποίηση του ασθενούς.
Με αυτή την τεχνική επιτυγχάνεται η σπονδυλοδεσία με μικρότερες τομές πάνω από κάθε σπόνδυλο. Η επέμβαση γίνεται με την ελάχιστη δυνατή ιατρογενή κάκωση στους παρασπονδύλιους μυς. Ο συνολικός χρόνος επέμβασης δεν υπερβαίνει τις δύο ώρες και η νοσηλεία δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερη της 1 ημέρας.
