Ο διαχωρισμός των σπονδύλων συμβαίνει στην περιοχή του ισθμού της άνω με την κάτω αρθρική επιφάνεια ενός σπονδύλου με κοινή αιτία κάποιο κάταγμα.
Στον τύπο αυτό σπονδυλολίσθησης παρατηρείται εκφυλιστική αλλοίωση στις αρθρικές αποφύσεις, στους συνδέσμους της σπονδυλικής στήλης και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Έτσι, προκαλείται αστάθεια με την πρόσθια ολίσθηση του σπονδύλου.
Πρόκειται για μία πάθηση που εμφανίζεται εκ γενετής και παρατηρείται ατελής σχηματισμός ενός ή δύο αρθρικών αποφύσεων και έτσι το Ο5 ολισθαίνει στο ιερό οστό.
Η τραυματική Σπονδυλολίσθηση έχει προκληθεί από κάταγμα λόγω έντονης πρόσκρουσης προκαλώντας αστάθεια.
Αποτελεί την πιο σπάνια μορφή Σπονδυλολίσθησης που έχει τα αίτιά της σε κυρίως σε μεταβολικές παθήσεις συνδέσμων και οστών ή σπανιότερα σε οστεολυτικές βλάβες (όγκους).
Η Σπονδυλολίσθηση, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί και την κατάλληλη θεραπεία όπως:
Εάν κάνετε τακτικά φυσικοθεραπείες θα βοηθήσετε ώστε να μειωθεί ο πόνος και να βελτιωθεί η ποιότητα της καθημερινότητας.
Οι εγχύσεις μπορούν βοηθήσουν στη μείωση του πόνου αλλά μόνο σε ενήλικες και χρειάζονται επαναλήψεις καθώς η δράση τους είναι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Ο γιατρός θα εκτιμήσει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και θα προτείνει την κατάλληλη αντιμετώπιση. Σε περίπτωση που θεωρηθεί αναγκαία η χειρουργική επέμβαση, τότε ενημερώνει για τη διαδικασία, πιθανές επιπλοκές και τη μετεγχειρητική περίοδο. Στα παιδιά συνήθως απαιτείται οπίσθια σπονδυλοδεσία με αποσυμπίεση των νεύρων όπου ειδικές ράβδοι και βίδες τοποθετούνται στη σπονδυλική στήλη.