Πρόκειται για τη συχνότερη μορφή συγγενούς σκολίωσης κατά την οποία δεν αναπτύσσεται κάποιο τμήμα των σπονδύλων.
Στην περίπτωση αυτή ένας ή περισσότεροι σπόνδυλοι μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους αφύσικα είτε μέσω των εγκάρσιων αποφύσεων από τη μια μεριά (οστικές μπάρες) είτε με πλήρη ένωση των σπονδύλων, τα λεγόμενα μπλοκ σπονδύλων.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάζονται και τις δύο παραπάνω αιτίες.
Η ύπαρξη συγγενούς μορφής σκολίωση μπορεί να υποδεικνύει και άλλα προβλήματα όπως παθήσεις της καρδιάς, των νεφρών ή ακόμη και του πεπτικού συστήματος τα οποία πρέπει να διερευνηθούν προσεκτικά.
Μετά τη γέννηση τα συμπτώματα που είναι εμφανή είναι:
Ο γιατρός μπορεί να προτείνει εξετάσεις που αφορούν και άλλα μέρη του σώματος και μπορεί να επηρεάζονται από τη συγγενή σκολίωση όπως την καρδιά, τους πνεύμονες ή το ουρογεννητικό σύστημα του παιδιού.
Μετά την ολοκλήρωση της διάγνωσης, ο γιατρός θα αξιολογήσει αν θα χρειαστεί τακτική επίσκεψη στο ιατρείο για παρακολούθηση.
Συνήθως η Συγγενής Σκολίωση χρειάζεται παρακολούθηση με τακτικά ραντεβού στον Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης. Αν η πορεία παραμένει σταθερή, η διαδικασία αυτή τηρείται μέχρι και την ενηλικίωση.
Ένας τρόπος να ενισχύσετε τη φυσική κατάσταση, ώστε η ποιότητα της καθημερινότητας να είναι ακόμη καλύτερη είναι η σωματική άσκηση για να επιτευχθεί η ενδυνάμωση των μυών του πυρήνα του κορμού. Μπορεί οι επίσημες μελέτες να μην επιβεβαιώνουν πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της πάθησης ή ότι αναχαιτίζει πιθανή φθίνουσα πορεία της κατάστασης αλλά σίγουρα λειτουργεί μόνο προς όφελος του ασκούμενου.
Στην περίπτωση της συγγενούς σκολίωσης η εφαρμογή τους είναι περιορισμένη. Για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικοί πρέπει να φοριούνται κάτω από τα ρούχα 23 ώρες την ημέρα και να αφαιρούνται κατά τη διάρκεια του μπάνιου, της άθλησης και της ένδυσης.
Συνήθως η Συγγενής Σκολίωση αντιμετωπίζεται με τακτική παρακολούθηση της κατάστασης του παιδιού. Σε περίπτωση που γίνει αξιολόγηση από τον γιατρό πως η κατάσταση παρουσιάζει σοβαρή επιδείνωση τότε μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η σωστή ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης και ότι η πάθηση δε θα παρουσιάσει υποτροπή.
Σε περίπτωση που ο γιατρός κρίνει πως χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με :